De Moslim vraagt om vergeving bij een misstap of fout
“Van eenieder die gelijk nadat hij een onrecht heeft gepleegd, berouw toont en zich corrigeert, zal Allah het berouw accepteren. Ongetwijfeld is Allah meest vergevingsgezind en meest genadevol.”
(Koran al Karim)
Almachtige Allah heeft de mens op zo een wijze geschapen dat hij geneigd is tot het goede en de waarheid, Hij heeft hem uitgerust met potentiële krachten zoals het verstand, bewustzijn, wilskracht en het hart. De persoon die deze potentie juist gebruikt en zich tot het goede richt, zal de tevredenheid van Allah verwerven en op deze wijze voor zowel zichzelf als voor de mensheid blijvende prestaties van kwaliteit leveren. Echter, wanneer hij met ingeving van zijn ego, de duivel en slechte vrienden, deze potentie ten kwade gebruikt, zal hij zichzelf en zijn omgeving tot schande maken.
De mens kan fouten maken. Soms wordt de mens misleid, soms maakt hij een vergissing, soms vergeet hij bepaalde dingen en soms kan hij zichzelf niet beheersen waardoor hij fouten maakt. Er is voor de moslim die meegesleurd wordt in de zonde een uitweg, een kans tot terugkeer en zuivering nodig. Welnu, Almachtige Allah heeft een dergelijke deur geopend voor Zijn dienaren, dit is de deur naar taubah oftewel berouw.
Volgens de Islam wordt de wroeging, die iemand heeft vanwege een zonde die begaan is en de vraag om vergeving aan Allah, “istighfar” genoemd en de volhardende houding om niet terug te vallen in dezelfde fout wordt “taubah” genoemd. Een van de namen van Allah is immers, “at-Tawwâb” oftewel degene die de taubah accepteert. Hij is de meest barmhartige en waardeert de wroeging die de dienaar voelt en houdt van vergeven waardoor Hij degenen die taubah tonen en zich corrigeren dan ook vergeeft.
Een oprechte taubah is een mogelijkheid tot ibadat en tegelijkertijd ook tot zuivering. Dit is de weg tot rijping, tot het nemen van afstand van fouten en tot het maken van een nieuwe start in hoop en geloof. Dit is een manier om de fouten die gemaakt werden door overschrijding van de grenzen van Almachtige Allah te herstellen en om Zijn liefde en aandacht te winnen.
Taubah is een bewuste en decisieve actie. De moslim versterkt dankzij taubah zijn zelfvertrouwen en zelfrespect. Hij vormt dan ook een goed voorbeeld voor zijn omgeving door het verlaten van de zonde. Volgens een overlevering van onze Profeet geldt het volgende, “Degene die taubah doet van zijn zonde is als een persoon die nooit een zonde heeft gepleegd.”1
Er is geen enkel zonde die Allah niet zal vergeven voor de moslim, buiten het recht van een ander en de aantasting van publieke rechten.
De rechten van een andere dienaar kunnen alleen vereffend worden door met de betrokkene te praten en de schade te vergoeden en de aantasting van publieke rechten door verantwoording af te leggen bij de wet.
36