Hadj

“De hadj die de mensen doen die daartoe in staat zijn, is het recht van Allah op die mensen.”¹

(Koran al Karim)

Volgens de Islam is het eerste gebedshuis dat voor de mensen werd gebouwd, de Kaaba die voor eenieder als bron van erbarmen en van leiding werd gebouwd. De hadj is de handeling waarbij in de hadjkleding, de ikhram, op de negende dag van Dhulhidja, de dag van Arafa, de waqfa gedaan wordt op de berg Arafat en daarna de tawaf wordt gedaan bij de Kaaba.  Op deze wijze richt men zich via de Kaaba aan Allah. De hadj wordt een keer per jaar gedaan op bepaalde dagen en in het Harem gebied waar de Kaaba staat. 

De gezegende reis die naar Mekka wordt gedaan, zorgt ervoor dat de gelovige die zich thuis vijf keer per dag via het gebed tot het huis van Allah richt, nu van dichtbij kan zien en kan voelen. Natuurlijk is het uiteindelijke doel bij hadj niet de Kaaba maar is het eigenlijke doel, de tevredenheid van de eigenlijke bezitter van de Kaaba, de Almachtige Allah te bereiken. De bedoeling is om de verbondenheid aan Hem, de gehoorzaamheid, de overgave en de oneindige dankbaarheid aan te bieden aan Hem.  

De hadj is een vorm van aanbidding die zowel met bezittingen als met het lichaam wordt uitgevoerd en daardoor heeft het een bijzondere plek en belang.  De hadj versterkt de spirituele zijde van de moslims, stimuleert de eenheid en solidariteit onder hen, versterkt hun eer en verantwoordelijkheid en zorgt ervoor dat ze als oemma, de capaciteit verwerven om samen actie te ondernemen.  

In het gezegende klimaat van de hadj, komen de moslims van verschillende rassen, talen, kleuren, met verschillende tradities maar met dezelfde religie, bij elkaar en wisselen onderling, liefde, kennis, ervaring en cultuur uit. Ze brengen elkaar op de hoogte over hun situatie. Op deze wijze vindt er een gezegende ontmoeting vol overvloed plaats op de meest gezegende tijd en de meest gezegende plek. De hadj heeft daardoor dus niet alleen maar op individuele maar ook op maatschappelijke gebied grote verdiensten. 

De hadj is een aanbidding die op symbolen is gebaseerd. Elke handeling tijdens de hadj, elke positie heeft een symbolische betekenis. Vele gebeurtenissen in de familie van gezegende Abraham, de gebeurtenissen rondom zijn zoon Ismael en zijn vrouw Hajar, worden tijdens de hadj op symbolische wijze gememoreerd en herhaald. De tawaf om de Kaaba, de sa’y tussen Safa en Marwa, de ikhram, de talbiya, het scheren, de waqfa op de Arafat, de steniging van de duivel en het brengen van offers en andere rituelen zijn een onderdeel van de hadj en een erfenis van de profeten vanaf gezegende Abraham tot aan de gezegende Mohammed(s.a.s.) .

De gezant van Allah(s.a.s.),  brengt de goede tijding dat de persoon die de hadj vervult door de lusten en wensen van zijn ego te verlaten en  door afstand te nemen van zonden en het kwaad, zo zuiver zal zijn als ware hij net door zijn moeder gebaard.  In Zijn woorden, “De enige beloning voor de hadj die door Allah werd geaccepteerd, is de djannat.”2

² Hadj, 22/37.