Hygiëne

“Hygiëne staat gelijk aan de helft van de iman.”¹

(Gezegende Mohammed))

Een van de meest onderscheidende kenmerken van de islamitische religie is het belang dat gehecht wordt aan materiele en spirituele hygiëne. Materiele hygiëne is de hygiëne waarbij de persoon zijn eigen lichaam, kleding, spullen, leefomgeving, het milieu en de wereld als geheel, schoonhoudt. Spirituele hygiëne is de zuivering van geest, hart en mind waarbij men afstand neemt van het duistere in het kwaad en het vuil van de zonde. 

De islamitische religie gebiedt dat het milieu niet belast mag worden met de afvalstoffen van het menselijk lichaam. Dit is ook de reden waarom de  toiletetiquette en de reiniging aldaar een speciale plek heeft in de leer van de gezegende profeet. Het is soenna dat de mens die zijn behoefte heeft gedaan de reiniging absoluut met water moet verrichten en moet letten op de kuisheid, hij dient zich niet te richten tot de qibla, de rechterhand niet te gebruiken en na het verlaten van het toilet de handen te wassen.  Bovendien is het verboden om de behoefte te doen op openbare wegen, onder bomen, in schaduwplekken, parken en langs het water.  

Onderhoud van het lichaam kent ook een speciale plek in de Islam. De Gezant van Allah(s.a.s.),  gebiedt om minimaal een keer per week, op vrijdag een bad te nemen, met schone kleding rond te lopen en haar en baard goed te onderhouden, de nagels te knippen en schoon te houden. Een moslim kan absoluut geen smerig persoon zijn die zijn omgeving lastigvalt door slechte geuren te verspreiden en er verwaarloosd uit te zien. 

Het is opvallend dat als voorwaarde voor het verrichten van bepaalde gebeden, reiniging vooropgesteld wordt. Een gelovige die het dagelijks gebed wil verrichten, dient allereerst “de kleine rituele wassing” te doen, de rituele wassing. Indien nodig wordt de “ghusl” (grote rituele wassing) gedaan die de wassing van het gehele lichaam betekent. De verplichting van “tayammum” bij het ontbreken van water, is zelfs een onderdeel van deze gevoeligheid.  

Een moslim let net zoveel op zijn spirituele hygiëne, als op de materiele reinheid. Hij beleeft wroeging voor zijn zonden en reinigt zich door taubah. De moslim die spijt toont van zijn misstap en niet meer terugkeert naar de fout die hij heeft begaan, zal voortaan gered worden van die zonde en in het reine komen. 

De bron van spirituele reinheid ligt verborgen in schone ethiek. De weg naar spirituele reinheid wordt in de islam als volgt weergegeven, het gebruiken van de handen, de tong, de ogen, de oren, kortom het gehele lichaam, voor het goede en ze ver houden van het kwaad.