İblis Neden Secdeye Karşı Çıktı?

Melekler insanın yaratılmışların en şereflisi olduğu gerçeğini kabul edip Hz. Âdem’e secde ettikleri hâlde İblis bundan kaçınarak secde etmedi. Yüce Allah, emrine karşı gelen İblis’e bunun sebebini sordu. Gurur ve kibre kapılarak Âdem’in üstünlüğünü hazmedemeyen İblis, kendi aciz aklı ile kıyaslamada bulunmuş ve Allah’ın emrine karşı gelmişti. Yüce Allah onu hemen cezalandırmadı ve ona kendisini savunma hakkı verdi. Ancak o, pişman olmak yerine üstünlüğünü ispatlama peşindeydi: “Ben ondan daha üstünüm; çünkü beni ateşten yarattın, onu çamurdan yarattın.” (Â’râf, 7/12) Cenâb-ı Allah, haddi olmayacak şekilde büyüklük taslayan İblis’i yanından ve rahmetinden kovdu: “O hâlde çık oradan, dedi; artık kovuldun. Kıyamet gününe kadar rahmetimden uzak kalacaksın.” (Sâd, 38/77-78) İblis, insanları Allah’ın yolundan ayırmak için kıyamet gününe kadar mühlet istedi ve ona mühlet verildi. 

İlk günah, kibir ve haset yüzünden işlenmişti. İblis, Allah Teâlâ’ya karşı gelmiş, isyan etmişti. İşin daha vahimi bu günahı işleyen İblis, pişmanlık duyarak Yüce Allah’a yönelmemiş ve tövbe etmek de istememişti. Hatta daha ileri giderek Hz. Âdem’i ve soyundan gelenleri de kendi isyan ve günahına ortak etmek için çalışacağını söylemişti. İblisin insana düşman olması ile beraber insan için de sınanma ve imtihan edilme zamanı gelmiş oldu. Şeytan artık tüm gücünü insanı dosdoğru yoldan saptırmak için kullanacaktı. Böylece âdemoğullarının şeytanla olan mücadelesi de başladı. Ancak şeytan, Allah’ın samimi kulları üzerinde bir hâkimiyet elde edemeyecekti.