İncil’in Hz. Muhammed’i (s.a.s.) Müjdelemesi

Kur’an-ı Kerim Hz. Muhammed’in peygamber olarak gönderileceğinin Tevrat ve İncil’de yazılı olduğunu şöyle haber vermektedir: “Onlar, ellerindeki Tevrat’ta ve İncil’de yazılı buldukları o elçiye, o ümmî Peygamber’e uyarlar.” (A’râf, 157) Hz. İsa da ümmetine şöyle hitap etmiştir: “Ey İsrailoğulları! Ben Allah tarafından size gönderilmiş bir elçiyim; benden önce gelen Tevrat’ı doğrulamakta ve benden sonra gelecek Ahmed adında bir peygamberi de müjdelemekteyim.” (Saf, 61/6) 

 İslam âlimleri Hz. İsa’ya vahyedilen İncil’de bu haberin mevcut olduğunu, fakat daha sonra tahrif neticesinde İncil metinlerinden çıkarıldığını belirtmişlerdir. Bununla birlikte mevcut İncillerde de Hz. Muhammed’le ilgili müjdenin bulunduğunu ifade etmişlerdir. İncil’de Hz. Muhammed’in gönderileceğinin müjdesi olarak yer alan pasajlardan bazıları şunlardır: Matta, 4/17; 6/10; 10/7; 13/31-32; 21/43; Luka, 9/2; 10/9; Yuhanna, 1/15; 15/26-27 16/7, 13-14. 

İncillerde Hz. Peygamber’le ilgili haberler içinde özellikle Yuhanna’da geçen, “Tesellici” olarak çevrilen “Paraklit” kelimesi dikkat çekicidir. Hz. İsa’nın geleceğini müjdelediği Paraklit ile ilgili bölümler şöyle geçmektedir: 

“Eğer beni seviyorsanız, emirlerimi tutarsınız. Ben de Baba’ya yalvaracağım ve o size başka bir Tesellici, hakikat ruhunu verecektir; ta ki daima sizinle beraber olsun. Onu dünya kabul edemez; çünkü onu görmez ve bilmez. Siz onu bilirsiniz; çünkü yanınızda duruyor ve içinizde olacaktır.” (Yuhanna, 14/15-17) 

“Fakat benim ismimle Baba’nın göndereceği Tesellici, Rûhu’l-Kudüs, o size her şeyi öğretecek.” (Yuhanna, 14/26)

“Baba’dan size göndereceğim Te-sellici, Baba’dan çıkan hakikat ruhu geldiği zaman, benim için o şehadet edecektir.” (Yuhanna, 15/26)

“Bununla beraber ben size hakikati söylüyorum; benim gitmem sizin için hayırlıdır. Çünkü gitmezsem Tesellici size gelmez. Fakat gidersem onu size gönderirim. Ve o geldiği zaman, günah için, salah için ve hüküm için dünyayı ilzam edecektir.” (Yuhanna, 16/7-8)

“Size söyleyecek daha çok şeylerim var; fakat şimdi dayanamazsınız. Fakat o, hakikat ruhu gelince size her hakikate yol gösterecek; zira kendiliğinden söylemeyecektir. Fakat her ne işitirse söyleyecek ve gelecek şeyleri size bildirecektir.” (Yuhanna, 16/12)

Yukarıdaki örneklerde “Tesellici” olarak çevrilen Yuhanna İncili’ndeki “Parakletos” kelimesinin aslı Grekçedir. Parakletos “teselli veren, yardıma çağrılan, müdafaa eden, şefaatçi,” gibi anlamlar taşımaktadır. Hristiyan bilginlere göre bu kelime ile kastedilen Kutsal Ruh’tur. Buna göre İsa Mesih’in kendilerinden ayrılması sebebiyle hüzünlenen havarilere Rûhu’l-Kudüs bir teselli olmak üzere gönderilmiştir. 

İslam âlimleri ise bu kelime ile kastedilenin Hz. Muhammed olduğunu belirtmişlerdir. Paraklit kelimesinin Kutsal Ruh olarak yorumlanması mümkün değildir. Zira Kutsal Ruh’un gelmesi için “İsa’nın gitmesine” (Yuhanna, 16/ 7-8) gerek yoktur. Çünkü Hristiyanlara göre Kutsal Ruh, Hz. İsa’dan önce de sonra da inananlarla birliktedir. 

Yuhanna’da geçen, “...kendiliğinden söylemeyecektir. Fakat her ne işitirse söyleyecek ve gelecek şeyleri size bildirecektir.” (Yuhanna, 16/12) ifadesi de Kutsal Ruh için uygun değildir. Çünkü Hristiyanlığa göre Kutsal Ruh, Tanrı’nın kendisidir. Böyle olunca o, kendiliğinden söyler; Tanrı’dan işiterek söylemesi söz konusu olmaz. 

İncillerde bu kelimeye “işitmek” ve “söylemek” (Yuhanna, 16/13 vd.) gibi somut fiiller nispet edilmektedir. Bu da ancak işitme ve konuşma organına sahip bir varlık için söz konusu olabilir. Bu nitelikleri Kutsal Ruh’a nispet etmek doğru değildir. Zira Kutsal Ruh vahiy ve ilham meleğidir. İlham için ise bu organlara gerek yoktur.

Bu ve benzeri çeşitli sebeplerden dolayı Paraklit’i Kutsal Ruh olarak anlamak doğru değildir. Paraklit’in Hz. İsa gibi bir insan olduğu anlaşılmaktadır, “Rûhu’l-Kudüs” ibaresi ise sonradan yapılmış bir ilavedir. Ayrıca İslam âlimleri bu kelimenin Hz. İsa’nın konuştuğu dil olan Aramicedeki karşılığını araştırmışlar ve bu kelimenin Ahmed kelimesiyle anlamca örtüştüğü sonucuna ulaşmışlardır. (Mehmet Aydın, “Faraklit”, DİA, XII, 165-166) 

Son olarak Yahudilerin Mesih ve İlyas’tan sonra başka bir peygamberin geleceğine inandıkları şu ifadelerden anlaşılmaktadır: 

“Yahudiler Yahya’ya, sen kimsin, diye kendisinden sormak için Yeruşalim’den kahinlere Levililer gönderdikleri zaman, Yahya’nın şehadeti şudur: Ve Yahya ikrar etti ve inkâr etmedi ve Ben Mesih değilim diye ikrar etti. Onlar da kendisinden sordular: Öyleyse, ne? Sen İlya mısın? Ve Yahya: Değilim, dedi. Sen o peygamber misin? Yahya: Hayır, diye cevap verdi. İmdi onlar kendisine dediler: Sen kimsin? Bizi gönderenlere cevap verelim diye, kendin hakkında ne diyorsun? Ben, İşaya peygamberin dediği gibi: “Rabbin yolunu düzeltin diye çölde bağıranın sesiyim.” (Yuhanna, 1/19-23)