Kur’an’ın Önceki Kitaplar Üzerindeki Otoritesi
Kur’an, diğer kitapların temel hükümlerini, ahlak ve inanç esaslarını koruyan, kontrol eden, onlara şahitlik eden bir kitaptır. Kur’an’ın “el-Müheymin” sıfatıyla anılması (Mâide, 5/48) bu gerçeği ifade eder. Kur’an kendinden önceki bütün ilahî kitapların öğretilerini içermektedir. Böylece o, diğer kitapların amel edilmesi gereken bölümlerini de yok olmaktan korumuş olmaktadır.
Tevrat ve İncil ayetlerinin doğruluğu ve gerçekliği Kur’an ölçü alınarak değerlendirilebilir. Kur’an’ın onayından geçenler gerçek, geçmeyenler ise yanlış ve batıldır. Önceki kitaplarda yer alan bir bilgi ile Kur’an arasında bir çelişki söz konusu olduğunda Kur’an’da yer alan bilgiye itibar edilir. Çünkü diğer kitaplarda birçok insan müdahalesi, farklılık ve çelişki söz konusu olduğu hâlde Kur’an, insanların müdahalesinden korunmuş, (Hicr, 15/9) indiğinden beri hiçbir değişikliğe ve tahrife maruz kalmamıştır. Mesela Tevrat ve Zebur zaman içinde kaybolmuş, çeşitli zamanlarda Yahudi din adamları tarafından yeniden yazılmıştır. İncil de Hz. İsa’nın vefatından uzun zaman sonra yazılmıştır. Kur’an ise Hz. Peygamber zamanında bizzat onun tarafından yazdırılmış, vefatından kısa zaman sonra toplanıp kitap hâline getirilmiş, hem ezberlenerek hem yazılarak günümüze kadar ulaşmıştır.
“Müheymin” kavramı, önceki kitapların değerlendirilmesinde Kur’an’ın bir mihenk taşı olarak alınacağını ifade etmektedir. Bu sebeple Müslümanların, diğer kitaplardaki Kur’an’ın tasdikinden geçmeyen veya ona muhalif olan hükümlerle amel etmeleri caiz değildir.
Tarih boyunca din konusunda bir olgunlaşma söz konusudur. Bu yüzden Kur’an kitapların en mükemmel ve kapsamlı olanıdır. Dinin Allah’a, peygambere ve ahirete iman gibi açık, sabit, sürekli, zamana, mekâna ve şartlara göre değişmeyen esasları (minhac) bir de zamana, mekâna ve şartlara göre değişebilen ayrıntıları (şir’a) vardır. En son ve en kapsamlı kitap olarak Kur’an-ı Kerim, Tevrat’ın ve İncil’in evrensel doğrularını içermekle birlikte değişmesi gereken hükümlerini uygun olanlarıyla değiştirmiştir. Bu sebeple bütün insanlara hitap eden Kur’an geldikten sonra artık Yahudi ve Hristiyanların da ona iman etmeleri gerekir.
22