Moskee

Een moskee is in zijn meest simpele vorm gewoon een schone ruimte om de gebeden in te verrichten. Moskeeën over de hele wereld hebben verschillende architectonische vormen gekregen die de lokale culturen weerspiegelen. Ze variëren van vrijstaande paviljoenen in China en gebedsruimten met uitgebreide binnenplaatsen in India tot gebouwen met massieve koepels in Turkije en glas en staalconstructies in de Verenigde Staten.

Als je een moskee binnenloopt kun je verrast worden door de indrukwekkende architectuur en de kalligrafische decoratie op basis van het Arabische schrift. Of door het licht en de ruimtelijkheid van zo’n plek, waar moslims zich eeuwenlang hebben verzameld voor de vijf dagelijkse gebeden en andere erediensten. Het vrijdaggebed, optioneel voor vrouwen en verplicht voor mannen, is een gebed dat wekelijks en gezamenlijk in de moskee wordt uitgevoerd en wordt begeleid door een preek (khutbah) van een imam. Hij licht sociale kwesties toe en leidt mensen ook naar een beter leven. De imam reciteert bijvoorbeeld het volgende vers uit de Koran aan het eind van elke preek: 

“Allah gebiedt rechtvaardigheid, weldoen aan anderen en sociale verbondenheid; en verbiedt onzedelijkheid, het kwaad en rebellie. Hij geeft u dit advies opdat u ervan moge leren.” (Koran, 16: 90).

In de koranuitleg wordt vermeld dat hiermee drie graden van goed doen worden bedoeld:

- ‘Adl (rechtvaardigheid) is eigenlijk: ‘goed met goed beantwoorden’ of ‘voor wat hoort wat’;

- Ihsân (werkelijke goedheid) betekent: ‘goed doen, zonder dat men iets terugverwacht’; 

- Itâ’i zil-qurbâ (delen als met verwanten) betekent: ‘goed doen zonder dat men zelfs maar denkt dat men goed doet’. 

In de Islam is het niet nodig om in een moskee te bidden, omdat God niet is beperkt tot een gebouw, zoals profeet Mohammed zei: “De hele aarde is een moskee.” Maar de traditionele moskee bestaat uit een gebouw met een koepel en een minaret van waaruit de oproep tot gebed klinkt. Er is geen altaar, enkel een simpele ruimte om samen te bidden. En vaak is er een gebedsnis (mihrab) om de richting van Mekka aan te geven, waarin de gelovigen het gebed verrichten.