Peygamberlere İman
“Allah’ı ve peygamberlerini inkâr edenler, Allah ile peygamberlerini birbirinden ayırıp, ‘Bir kısmına iman ederiz ama bir kısmına inanmayız.’ diyenler ve iman ile küfür arasında bir yol tutmak isteyenler yok mu! İşte gerçekten kâfirler bunlardır.”1
(Kur’an-ı Kerim)
Peygamberler, Allah tarafından seçilen ve insanlara ilâhî mesajları iletmekle görevlendirilen kimselerdir. Peygamberlere iman etmek; onların Allah’ın kutlu elçileri olduğunu kabul etmek ve Allah katından naklettikleri her şeye inanmak demektir.
Peygamberlere iman, İslâm’ın inanç esaslarından birisidir. Aralarında çeşitli farklar ve üstünlükler olmakla beraber, İslâm’a göre, iman söz konusu olduğunda peygamberler ve onlara indirilen vahiy arasında ayrım yapılmaz. Dolayısıyla Müslüman, ayrım gözetmeksizin bütün peygamberleri kabul eder, sevgi ve saygıyla anar, örnek alır ve Son Peygamber’e tabi olur.
İlk insan Hz. Âdem, aynı zamanda ilk peygamberdir. Son Peygamber ise Hz. Muhammed Mustafa’dır. Yüce Allah insanlığı hiçbir zaman rehbersiz, örneksiz, öndersiz, peygambersiz bırakmamıştır. Bu iki peygamber arasında isimleri bilinen ve bilinmeyen, kendilerine kitap indirilen ve indirilmeyen nice peygamber gelip geçmiştir. Hepsinin daveti ise aynıdır: Allah’a kulluk edin!
Peygamberler Allah’ın mesajını eksiksiz ve fazlasız aktarmakla sorumludur. Ancak tek vazifeleri bilgi aktarımı yani “tebliğ” değildir. Aynı zamanda ilâhî bilgiyi açıklamak, ona uygun yaşamak ve insanlara rol model olmak da peygamberlerin görevidir. Bu yolda birçok sıkıntıya ve eziyete katlanan, kimi zaman Allah’ın izniyle mucizeler gösteren peygamberlerin kıssaları Kur’an’da ibret olarak anlatılır.
İnsan aklı, Yüce bir Yaratıcı olduğunu kavrama potansiyeline sahipse de, Yaratıcı’nın buyruklarını ancak gönderdiği elçiler aracılığıyla öğrenebilmiştir. Dolayısıyla Allah’ın emirlerine uymak ve yasaklarından sakınmak isteyen insanın, peygamber örnekliğine ihtiyacı vardır. İlâhî kitaplara iman etmek için de öncelikle bu kitabın kendisine gönderildiği peygambere iman etmek gerekir.
Peygamberler, özü sözü bir, dürüst, güvenilir, zeki, hoşgörülü, günahlardan korunmuş kimselerdir. İnsanlara Allah’ın ayetlerini okuyan, kitap ve hikmeti öğreten, onları tevhide ve iyiliğe davet edip inkârdan ve kötülükten temizleyen insanlardır. Şüphe yok ki, peygamberlik zincirinin en son ve en mükemmel halkası ise Hz. Muhammed(s.a.s.) olmuştur.
1 Nisâ, 4/150-151.
10