TEVRAT
Kur’an birçok yerde Tevrat ile ilgili bilgiler vermektedir. Hz. Musa’ya verilen vahiy için “kitab” (Bakara, 2/53, 87; En‘âm, 6/154), “suhuf” (Necm, 53/36; A‘lâ, 87/19) ve “furkan” (Bakara, 2/53; Enbiyâ, 21/48) kavramları kullanılmaktadır. Kur’an’daki bilgilerden, Tevrat’ın Hz. Musa dâhil bütün İsrail peygamberlerine gönderilmiş vahyin genel adı olduğu anlaşılmaktadır. (Adam, “Yahudilik” Yaşayan Dünya Dinleri, 223)
Allah, Tevrat’ta İsrailoğullarının kendisinden başkasını rab edinmemelerini istemiştir. (İsrâ, 17/2) Tevrat’ı rehber edindikleri takdirde o, önlerinde bir nur olup yollarını aydınlatacak; Allah’ı tanıyıp hidayete ermelerine vesile olacaktır. Böylece İsrailoğulları Tevrat sayesinde cehalet ve inkârcılıktan bilginin aydınlığına ve gerçek dine kavuşacaklardır. (En’âm, 6/91) Çünkü kendilerine gönderilen kitapta ihtiyaç duydukları her şey ayrı ayrı açıklanmış; (En’âm, 6/154) düşünüp ibret almalarını sağlayacak apaçık delillere yer verilmiştir. (Kasas, 28/43) Tevrat’ı kendilerine rehber ve önder kabul ettiklerinde Allah onlara rahmetini lütfedecektir. (En’âm, 6/154; Ahkâf, 46/12) Yani Tevrat’a iman edip hükümleri ile amel ettikleri takdirde Allah onlara sevgisini bahşedecek, bu sevgi de dünyada ve ahirette mutluluklarına vesile olacaktır.
4