Το Κοράνι: Η Τελική Αποκάλυψη

Το Κοράνι είναι το ιερό βιβλίο των Μουσουλµάνων, του οποίου το πλήρες κείµενο πιστεύεται ότι ήρθε µέσω της αποκάλυψης. Κάθε λέξη του αποκαλύφθηκε στα αραβικά από τον Αλλάχ (Θεός) στον Προφήτη Μoυχάµµαντ(Ειρήνη επ' Αυτού) µέσω του Αρχαγγέλου Γαβριήλ σε διάστηµα είκοσι τριών ετών τον 7ο αιώνα. Η αποκάλυψη του Κορανίου ξεκίνησε όταν ο Προφήτης ήταν σαράντα ετών.     Αποτελείται από περίπου 600 σελίδες, µε 114 κεφάλαια και 6.236 στίχους.  Το µήκος των κεφαλαίων ποικίλλει µε το µεγαλύτερο κεφάλαιο να έχει 286 στίχους και το συντοµότερο µόνο τρεις.

Δεδοµένου ότι ο Μουχάµµαντ ήταν ένας αναλφάβητος άνθρωπος, οι πρώτοι οπαδοί του αποµνηµόνευαν και κατέγραφαν µε ανυποµονησία κάθε αποκάλυψη που αποκαλυπτόταν.  Όταν ο Προφήτης πέθανε, το Κοράνι είχε ολοκληρωθεί και πολλοί το είχανε αποµνηµονεύσει ολόκληρο. Μέσα σε δύο χρόνια µετά το θάνατο του Προφήτη, ο πρώτος χαλίφης, ο Αµπού Μπακρ, συνέταξε το Κοράνι σε ένα χειρόγραφο που έγινε η βάση για τις εξουσιοδοτηµένες εκδόσεις που διανεµήθηκαν σε κάθε µουσουλµανική επαρχία κατά τη διάρκεια της διοίκησης του Οθµάν, του τρίτου χαλίφη.  Είναι αξιοσηµείωτο ότι µερικά από αυτά τα πρώιµα χειρόγραφα έχουν διατηρηθεί και µπορούν ακόµα να προβληθούν στα µουσεία σήµερα. Κατά συνέπεια, η ιστορική αυθεντικότητα του Κορανίου µπορεί να επαληθευτεί, και στην πραγµατικότητα έχει διατηρηθεί τόσο προσεκτικά που υπάρχει µόνο ένα έγκυρο αντίγραφο (στα αραβικά). 

Η λέξη «Κοράνι» κυριολεκτικά σηµαίνει απαγγελία.  Επιπλέον, ο πρώτος στίχος του Κορανίου που αποκαλύφθηκε στον Προφήτη Μουχάµµαντ ήταν: « Διάβασε στο όνοµα του Κυρίου σου, του Δηµιουργού…». Ενώ προηγούµενες θρησκευτικές Γραφές είχαν γραφτεί και µεταδοθεί από έναν επίλεκτο κύκλο ιερέων και γραµµατέων, συνήθως πολύ µετά το θάνατο του ιδρυτή της θρησκείας, µια τέτοια οδηγία προς τον Μουχάµµαντ, ο οποίος, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι της εποχής του, δεν ήξερε ούτε ανάγνωση ούτε γραφή, σηµάδεψε η αρχή µιας νέας εποχής στην ανθρώπινη επικοινωνία, την µάθηση και την ανάπτυξη. Κατά συνέπεια, οι Μουσουλµάνοι πιστεύουν στην αρχική µορφή όλων των αποκαλυφθέντων βιβλίων που αναφέρονται στο Κοράνι: την Ταουρά του Μωυσή, τους Ψαλµούς του Δαβίδ και τα Ευαγγέλια του Ιησού. Το Κοράνι αναφέρει επίσης τους χειρόγραφους του Αβραάµ.

Εφόσον οι σύγχρονοι του Μωυσή ήταν δεξιοτέχνες στη µαγεία, το µεγαλύτερο θαύµα του ήταν να νικήσει τους καλύτερους µάγους της Αιγύπτου κατά την εποχή του. Οι σύγχρονοι του Ιησού αναγνωρίστηκαν ως επιδέξιοι γιατροί. Εποµένως, το θαύµα του ήταν να θεραπεύει ανίατες ασθένειες.  Οι Άραβες, που ήταν σύγχρονοι του Προφήτη Μουχάµµαντ, ήταν γνωστοί για την ευγλωττία και την υπέροχη ποίησή τους.  Συνεπώς, το µεγαλύτερο θαύµα του Προφήτη Μουχάµµαντ ήταν το Κοράνι, το αντίστοιχο του οποίου δεν µπορούσε να παράγει ολόκληρη η λεγεώνα των Αράβων ποιητών και ρητόρων, παρά την επανειληµµένη πρόκληση από το ίδιο το Κοράνι:

 «Πες, αν ολόκληρη η ανθρωπότητα… µαζευόταν για να δηµιουργήσει το όµοιο µε αυτό το Κοράνι, δεν θα µπορούσαν να παράγουν τα όµοιο µε αυτό, κι αν ακόµα συνέδραµε ο ένας τον άλλον µε βοήθεια και υποστήριξη». (Κοράνι 17/88).

Το Κοράνι είναι σεβαστό από τους Μουσουλµάνους ως η τελευταία Γραφή του Θεού.   Οι στίχοι του απαγγέλλονται, αποµνηµονεύονται και εφαρµόζονται µε αγάπη από µουσουλµάνους όλων των εθνικοτήτων από την αποκάλυψή του. Είναι οι στίχοι του Κορανίου που διαβάζουν οι µουσουλµάνοι κατά τη διάρκεια των πέντε καθηµερινών προσευχών τους. Οι πιστοί εµπνέονται, παρηγορούνται και συχνά συγκινούνται µε δάκρυα από την ευγλωττία και την ποιητική του εικονογραφία.

Τους τελευταίους δεκατέσσερις αιώνες, µουσουλµάνοι από όλο τον κόσµο έχουν γράψει στίχους Κορανίου σε διάφορες όµορφες καλλιγραφικές µορφές, οι οποίες κυρίως παρήχθησαν και τελειοποιήθηκαν από τους Οθωµανούς Τούρκους.  Στην πραγµατικότητα, η Κωνσταντινούπολη ήταν ο τόπος που παράγονταν τα καλύτερα καλλιγραφικά σενάρια. Ένα διάσηµο ρητό, λοιπόν, λέει: «Το Κοράνι αποκαλύφθηκε στη Μέκκα, απαγγέλθηκε στην Αίγυπτο και γράφτηκε στην Κωνσταντινούπολη.»

Εκτός από την οµορφιά του, το Κοράνι περιέχει πολλούς στίχους που περιγράφουν µε ακρίβεια τα φυσικά φαινόµενα σε διάφορους τοµείς όπως η αστρονοµία, η γεωλογία και η εµβρυολογία.   Οι επιστήµονες βρήκαν ότι οι περιγραφές του είναι ανεξήγητα έγκυρες για ένα βιβλίο που χρονολογείται από τον 7ο αιώνα.   Φυσικά, η σύγκρουση που εµφανίστηκε στην Ευρώπη κατά τον Μεσαίωνα µεταξύ πίστης και λογικής, θρησκείας και επιστήµης δεν προέκυψε στο Ισλάµ. Το Κοράνι σε πολλούς από τους στίχους του ενθαρρύνει επανειληµµένα τους ανθρώπους να προβληµατιστούν και να χρησιµοποιήσουν τη νοηµοσύνη τους. Παρόλο που δεν είναι εγχειρίδιο επιστήµης, οι στίχοι του οδηγούν τους ανθρώπους να αναλογιστούν τη δόξα του Θεού ενώ τονίζουν τα θαύµατα της φύσης ή τα διδάγµατα από την ιστορία.

Οι Μουσουλµάνοι πιστεύουν ότι το Κοράνι είναι µια ζωντανή αποκάλυψη για τη σύγχρονη εποχή, η οποία του επιτρέπει να αποκαλυφθεί εκ νέου µε το πέρασµα του χρόνου. Δεδοµένου ότι το Κοράνι είναι ένα ειδικό µήνυµα από τον Δηµιουργό προς την ανθρωπότητα, όποιος αναρωτιέται για τον σκοπό της ζωής και το νόηµα της ύπαρξης, Θα βρεί ότι είναι ένας εξαιρετικός καθοδηγητής. Το κεφάλαιο έναρξης (αλ-Φάτιχα), το οποίο περιγράφεται ως η ουσία του Κορανίου, έχει ως εξής:

 «Στο όνοµα του Αλλάχ, του Παντελεήµονα, του Πολυεύσπλαχνου.  [Όλος] ο έπαινος είναι [οφείλετε] στον Αλλάχ, τον Κύριο των κόσµων - Τον Παντελεήµονα, τον Πολυεύσπλαχνο, τον Κυρίαρχο της Ηµέρας της Κρίσης.  Εσένα µόνο λατρεύουµε και Εσένα µόνο ικετεύουµε για να µας παρέχεις την βοήθειά σου. Καθοδήγησέ µας στον ορθό δρόµο  - Στον δρόµο εκείνων στους οποίους χάρισες την εύνοια Σου, όχι εκείνων που προκάλεσαν το θυµό [Σου] και που παραστράτησαν.»

Το κύριο µήνυµα του Κορανίου είναι η πρόσκληση στους ανθρώπους να στραφούν στην Πηγή όλων των όντων και στον Δωρητή της Ζωής και να Τον υπηρετήσουν µε καθαρή καρδιά, απαλλαγµένη από πολυθεϊσµό και δεισιδαιµονίες.  Απορρίπτει την έννοια της σωτηρίας ή του ειδικού προνοµίου που βασίζεται στην εθνικότητα, τη φυλή ή το χρώµα. Η πνευµατική σωτηρία επιτυγχάνεται µε την προσπάθεια επανόρθωσης των αµαρτιών και την ειλικρινή πρόθεση να µην επαναλάβει κανείς τα λάθη του στο µέλλον. Δεν υπάρχει επίσηµο ιερατείο στο Ισλάµ, και ο «ιµάµης» είναι απλώς ένας γνώστης ηγέτης της προσευχής. Στο Ισλάµ οι αµαρτίες κάποιου εξοµολογούνται µόνο και απευθείας στον Δηµιουργό.

Το Κοράνι παρουσιάζεται ως καθοδήγηση  για ολόκληρη την ανθρωπότητα.     Δεν είναι για κάποια συγκεκριµένη φυλή, άτοµο ή χρονική περίοδο.  Ενώ αξιολογεί τις συγκεκριµένες εµπειρίες των εθνών κατά τη διάρκεια της ιστορίας, συσχετίζει τα επιχειρήµατά του µε βασικές πεποιθήσεις και ηθικές αξίες. Δεν απαιτεί από τους ανθρώπους την τυφλή πίστη, και τους απευθύνεται ως εξής «όσοι έχουν επίγνωση του Θεού και αυτοί που χρησιµοποιούν τη λογική τους.»  (Κοράνι, 30/24). Ζητά από τους ανθρώπους να αναλογιστούν για τον εαυτό τους και την ύπαρξη.  Tην γη και τα βουνά, τα σύννεφα και τον ουρανό, τον ήλιο, τη σελήνη και τους πλανήτες στις τροχιές τους και την εναλλαγή νύχτας και ηµέρας.  Μας ζητά να αναλογιστούµε τη δική µας ζωή. Μας ζητά να αναλογιστούµε τους σπόρους που σπέρνουµε, το νερό που πίνουµε, την τροφή που τρώµε και όλα τα άλλα αναρίθµητα σηµάδια της δηµιουργίας.  Σε όλο το Κοράνι δίνεται µεγάλη έµφαση στη γνώση και τη λογική ως o έγκυρος δρόµος προς την πίστη και τη συνείδηση ​​του Θεού. Δηλώνει: «Μόνο εκείνοι από τους δούλους του Θεού που έχουν γνώση είναι εκείνοι που στέκονται αληθινά µε δέος απέναντί ​​Του». (Κοράνι, 35/28)

Γενικά, το Κοράνι εισάγει τους ανθρώπους στον σωστό τρόπο ζωής, διατάσσοντας τις καλές πράξεις και απαγορεύοντας το κακό. Δίνει επίσης απαντήσεις σε θεµελιώδη υπαρξιακά ερωτήµατα όπως το επέκεινα και το νόηµα της ζωής. Προσφέρει στους ανθρώπους ένα πλαίσιο για την ύπαρξή τους, το περιβάλλον, την κοινωνία και ολόκληρη 

τη δηµιουργία.