Gebed en de oproep tot het gebed

De vijf dagelijkse gebeden die door Moslims worden uitgevoerd staan centraal in de praktijk van de Islam. Na het uitvoeren van de rituele wassing - een fysieke voorbereiding waarin delen van het lichaam als het gezicht, armen en voeten worden gewassen - begint het gebed. Dat bestaat uit specifieke bewegingen en recitaties uit de Koran in de oorspronkelijke Arabische taal. Een cyclus in het gebed wordt een rakah genoemd en elk gebed wordt een aantal rakahs verricht, afhankelijk van het moment van de dag.

Het gebed is een lichamelijke, mentale en geestelijke daad van gedenken en overgave te midden van het drukke dagelijkse leven. Het is een paar minuten afzien van de dagelijkse zorgen zodat andere activiteiten worden bezield met een gevoel van vrede en een doel. Tijdens het gezamenlijke gebed staan moslims naast elkaar op één lijn, schouder aan schouder. Dit symboliseert de gelijkwaardigheid van alle gelovigen. 

De gebedstijden worden berekend op basis van de beweging van de zon: bijvoorbeeld, de middag-gebedstijd begint wanneer de zon net zijn lokale hoogtepunt is gepasseerd. Zo verschillen de gebedstijden per seizoen en per locatie. Er is in feite geen moment op aarde dat er niet gebeden wordt. Om mensen te herinneren aan de gebedstijden wordt de oproep tot het gebed (azan) gereciteerd in het Arabisch via de minaretten. Dit wordt gedaan door de  muazzin die wordt gekozen voor die taak op basis van zijn vaardigheid in het reciteren en een goed karakter. De allereerste muazzin was Bilal, een Ethiopische zwarte moslim, bekend om zijn mooie stem.