Müslüman, Hata Yaptığında Af Diler

“Her kim işlediği zulmünün arkasından tövbe edip durumunu düzeltirse, kuşkusuz Allah onun tövbesini kabul eder. Şüphesiz Allah, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.”

(Kur’an-ı Kerim)

Yüce Allah, insanoğlunu iyiye ve doğruya meyilli bir fıtratla yaratmış, onda akıl, şuur, irade ve gönül gibi potansiyel güçler var etmiştir. Bu potansiyeli doğru kullanarak iyiliğe yönelen kişi, Allah’ın hoşnutluğunu kazanarak hem kendisi hem de insanlık adına kalıcı güzelliklere imza atar. Ama nefsinin, şeytanın ve kötü arkadaşların ayartmasıyla potansiyelini kötülük yolunda kullanırsa kendisine de çevresine de yazık eder.

Beşer, şaşar. İnsanoğlu kimi zaman aldanır, yanılır, unutur, kendine hâkim olamaz ve hata işler. Günaha sürüklenen Müslüman için bir çıkış kapısı, bir dönüş şansı ve arınma imkânı gereklidir. İşte Yüce Allah’ın kullarına sağladığı bu af kapısı, tövbedir.

İslâm dinine göre, işlenen günahtan dolayı pişman olup Allah’tan af dilemeye “istiğfar”, bir daha aynı hataya dönmeme kararlılığına ise “tövbe” denir. Allah’ın bir ismi de “et-Tevvâb” yani tövbeleri çok kabul edendir. O çok merhametlidir, kulunun pişmanlığına değer verir, bağışlamayı sever ve tövbe edip durumunu düzeltenleri affeder.

Samimi olarak yapılan tövbe, hem bir ibadet hem de yenilenme ve temizlenme imkânıdır. Olgunlaşmanın, kendini hesaba çekerek hatadan uzaklaşmanın, umut ve inançla yeniden başlamanın yoludur. Yüce Allah’ın sınırlarını ihlal ederek işlenen yanlışları onarmanın, O’nun sevgisini ve ilgisini kazanmanın yoludur.

Tövbe, bilinçli ve kararlı bir eylemdir. Müslüman tövbe sayesinde öz güven ve öz saygısını pekiştirir. Günahını terk ederek çevresine de güzel örnek olur. Peygamberimizin bir hadisine göre, “Günahtan tövbe eden kimse, hiç günah işlememiş gibidir.”

Bir Müslüman için kul hakkı ve kamu hakkı dışında, pişman olup tövbe edince Allah’ın affetmeyeceği bir günah yoktur. Kul hakkı kişilerle helalleşip zararları tazmin edilerek, kamu hakkı da kanun önünde hesap vererek ödenir.

İbn Mâce, Zühd, 30.