Kur’an’ın Önceki Kitapları Tasdiki

Kur’an kendisinden önceki bütün kitapları doğrulayıcı olarak gönderilmiştir. (Bakara, 2/97; Âl-i İmrân, 3/3; Mâide, 5 /48) Çünkü bütün ilahî kitaplar aynı kaynaktan gelmişlerdir. Tevhid inancı ve hak din Hz. Âdem’den başlayarak devam edegelmiş, İslam ile kemale ermiştir. Hz. Muhammed peygamberler zincirinin son halkasıdır. Bu yüzden Kur’an’ın önceki peygamberlere indirilenlerle aynı temel gerçekleri haber vermesi doğaldır. 

Kur’an’ın önceki kitapları tasdikinden, öncelikli olarak, Allah’ın birliğine iman (tevhid) ve bu imanın gereği olan diğer hususlar anlaşılmaktadır. İkinci olarak Kur’an, önceki kitaplarda yer alan, adalet, iyilik, iffet, doğruluk, helal kazanç gibi ahlaki ilkeleri onaylamaktadır. Bütün insanlığın faydasına olan, milletlerin ve zamanın değişmesiyle değişmeyen evrensel hükümler de Kur’an’ın onayladıkları arasındadır. Bunların dışında Kur’an zamanla kısmen tahrife uğramış olan Tevrat, İncil gibi kutsal kitapların kusurlarını gidererek onların doğru olan asıllarını onaylamakta ve yeni ifade kalıpları içinde tekrar insanlığa sunmaktadır. 

Kur’an önceki kitapların Hz. Peygam-ber’in geleceğine dair verdikleri haberleri de tasdik eder. Zira önceki kitaplar gelecekte büyük bir peygamberin geleceğini haber vermişlerdir. Eğer Hz. Peygamber gelmemiş olsaydı, onların verdikleri bu haber asılsız olacaktı. Kur’an bu haberleri tasdik etmekle, sadece Hz. Peygamber’in değil önceki bütün peygamberlerin peygamberliklerini de tasdik ve ispat etmiş olmaktadır. 

Kur’an diğer kitaplarla benzer birçok konuları barındırmaktadır. Bütün semavi kitapları indiren Allah olduğuna göre aralarında benzerliklerin bulunması tabiidir. Mesela, İncil’de yer alan konuların birçoğu Kur’an’da da geçmektedir. Kur’an’da Zekeriyya, Yahya, Meryem ve İsa ile havarilerden bahsedilmekte; Meryem’e İsa’nın doğumunun müjdelenmesi, İsa’nın mucizeleri gibi olaylar nakledilmektedir. Kur’an ve İncil’de yer alan şu iki bölümdeki ifade benzerliği dikkat çekicidir: 

“(Hz. Muhammed ve onun beraberinde olanların) İncil’deki vasıfları da şöyledir: Onlar filizini yarıp çıkarmış, gittikçe onu kuvvetlendirerek kalınlaşmış, gövdesi üzerine dikilmiş bir ekine benzerler ki bu, ekicilerin de hoşuna gider. Allah böylece onları çoğaltıp kuvvetlendirmekle kâfirleri öfkelendirir. Allah onlardan inanıp iyi işler yapanlara mağfiret ve büyük mükâfat vadetmiştir.” (Fetih, 48/29)

“İsa onlara bir benzetme daha anlattı. “Göklerin egemenliği bir adamın alıp tarlasına ektiği hardal tanesine benzer. Hardal tüm tohumların en küçüğü olduğu hâlde, gelişince bahçe bitkilerinin boyunu aşar, ağaç olur. Öyle ki, gökte uçan kuşlar gelip dallarında barınır.” (Matta, 13/31-32. Tahir b. Aşur Fetih Suresi 29. ayet ile bazı Tevrat bölümleri arasında benzerlik bulunduğunu ifade etmektedir. İbn Âşûr, XXVI, 207.)