İNCİL

İncil, Hz. İsa’ya vahiy yoluyla indirilen kutsal kitaptır. Bir hidayet kaynağı olan İncil (Mâide, 5/46-47), Allah’ın hükümlerini açıklamaktadır. Allah’ın bir olduğu, noksan sıfatlardan uzak olup çocuğu, eşi ve benzerinin bulunmadığını ifade etmekte, peygamberlik ve ahiret hayatı ile ilgili bilgiler vermektedir. Dinin hükümlerini ve insanların dinî sorumluluklarını açıklayarak cehalet karanlığını aydınlatmakta, şüpheleri ortadan kaldırmaktadır. Allah’ın rızasına erememekten endişe eden, azabına uğramaktan korkanlar, onun öğütlerinden yararlanıp doğru yolu bulabilirler. 

Kur’an-ı Kerim’de İncil’in Hz. İsa’ya ne zaman ve nasıl verildiği açıklanmamıştır. Ancak ayetlerden hareketle (Furkân, 25/52), Tevrat gibi İncil’in de bir defada indirildiği anlaşılmaktadır. 

Kur’an ile İncil arasında birçok ortak konu vardır. Bu ortak konularda benzerlikler olduğu gibi bazı farklılıklar da bulunmaktadır. Hakiki İncil’i de Kur’an’ı da Allah indirmiş olduğundan, aralarında benzerliklerin bulunması doğaldır. Ancak bu benzerlikten hareketle Kur’an’ın İncillerden yararlandığı gibi bir iddiada bulunmak doğru değildir. Hz. Muhammed, hem İncillerin asli dili olan Grekçeyi hem de o dönemde tercüme edildikleri Süryanice ve Kıbticeyi bilmemekteydi. Ayrıca o dönemde İncillerin Arapçaya çevrilmiş olduğuna dair kesin bir bilgi de bulunmamaktadır. Çevrilmiş olsa bile Hz. Peygamber’in ümmi oluşu (okuma yazma bilmemesi) bu ihtimali ortadan kaldırmaktadır. 

Günümüzde mevcut Kitab-ı Mukad-des’in “Yeni Ahit” bölümü, Hıristiyanlara ait olan İncil kitabını ifade etmektedir. Hristiyan dünyasında genel kabul gören Matta, Markos, Luka ve Yuhanna nüshaları bu bölümde yer almaktadır. Bunlardan başka Barnaba İncili ve Saint Thomas İncili de meşhur İncil metinleridir.