İsrafil

İsrafil’in görevi, dünya hayatının sona ereceğini haber veren sûra üflemektir. Kur’an’da, kıyameti haber veren sûra üfürülmesinden bahsedilmekte, İsrafil’in (a.s.) adı zikredilmemektedir. Hadis-i şeriflerde ise bu isim açık bir biçimde yer almaktadır: “Ey Cebrail, Mikail ve İsrafil’in Rabbi olan Allah’ım!”… (Müslim, Müsâfirîn, 200) Bazı hadislerde ise İsrafil’in üflemekle vazifeli olduğu “sûr”a nisbetle “sûr sahibi” (İbn Hanbel, XVII, 123) ismi kullanılmaktadır. İslam âlimleri sûra üflemekle görevli olan meleğin İsrafil olduğu konusunda ise görüş birliği içindedirler. 

İsrafil’in, kıyameti haber vermek üzere üfleyeceği sûrun mahiyeti hakkında ayetlerde herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak çeşitli hadislerde boynuz şeklinde olduğu belirtilmiştir. Buna istinaden kaynaklarda İsrafil için “Sahibu’l-Karn” (İbn Ebi Şeybe, Musannef, VI, 76) isminin kullanıldığı da görülmektedir. 

“Sûr meleği” (Taberânî, el-Mucemu’l-Evsat, IX, 114) olarak da bilinen İsrafil, sûra iki defa üfürecektir. İlk üfürüşte, bütün canlılar için hayat sona erecek, yani kıyamet kopacaktır. Bu konuda Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurulmaktadır: “Sûra üflenir ve Allah’ın dilediği kimseler dışında göklerdeki herkes ve yerdeki herkes ölür. Sonra ona bir daha üflenir, bir de bakarsın onlar kalkmış bekliyorlar.” (Zümer, 39/68) İsrafil tarafından sûra ikinci kez üfürüldüğünde ise ölmüş olan bütün canlılar diriltilecek ve hesap için mahşer alanına toplanacaklardır. Bu durum Kur’an’da şöyle dile getirilmiştir: “Sûra üflenmiştir. Artık onlar kabirlerinden kalkıp rablerine doğru koşmaktadırlar.” (Yâsîn, 36/61)